Heel de natuur zucht en kreunt
als een vrouw in barensweëen
tot op de dag van vandaag.
Wat kunnen wij anders
dan wachten?
Niemand hoopt nog.
Niemand verwacht nog
wat hij al ziet.
Wij zien uit,
maar zien doen wij niet,
en ternauwernood houden wij het uit.
Zuchten en kreunen is heel ons bestaan,
bidden en smeken,
en dan nog weten wij niet wat te doen.
(Vgl. Paulus, Romeinen 8:23-25).
©A.E.J. Kaal, 2005